فرصت تغییر از موقت به قطعی
جمعه 11 مهر 93... این روز و این تاریخ برای حمید درخشان روز بسیار مهمی است. اگر از سرمربی «فعلی» پرسپولیس بخواهی 5 روز مهم و سرنوشت‌ساز در زندگی ورزشی‌اش را ردیف کند، شک نکنید این جمعه یکی از آنهاست؛ چرا؟! به هزار و یک دلیل که اولی به همان پسوند «فعلی» پشت عنوان درخشان برمی‌گردد!
سرمربی فعلی یا سرمربی موقت یعنی کسی که در حال حاضر سکان هدایت فنی تیمی را برعهده دارد و هر لحظه ممکن است جایش را به دیگری بدهد؛ یعنی کسی که نه خودش و نه دیگران از آینده‌اش در این سمت مطمئن نیستند و کسی که از روز اول به «شرط» آمده، درست مثل هندوانه‌ای که به شرط می‌خرید: «اگر خوب بود» حمید درخشان با این وضعیت جای دایی نشست. اگر دو روز قبل از برکناری دایی دنبال جانشینان احتمالی او می‌رفتید و به صد نفر لیست می‌دادید که 10 مربی منتخب خود را بنویسند نام درخشان در هیچ‌کدام از این فهرست‌ها نبود.
درست به همین دلیل هم از روز اول کسی حضور این مربی را روی نیمکت سرخ‌ها جدی نگرفت. شاید در دل خودش و سیاسی هم همین وضع بود و شاید این جدی نگرفتن درخشان به نحوه حضور او، سال‌های 80 تا 88 و دوری‌اش از کادرفنی، کارنامه 2 حضور قبلی‌اش روی همین نیمکت و یا حتی نتایج او با تیم‌های پایه یا در لیگ برتر با شاهین بوشهر و پیکان و... برمی‌گشت اما هرچه بود و هرچه شد، درخشان آمد و نشست، نشست و خودش هم خوب می‌دانست باید امتیاز بقا در این نشستن را بگیرد. باید همه را راضی کند که لایق این نشستن و این صندلی است؛ چطور؟ با نتیجه گرفتن...
همین‌جا حرف و حدیث‌ها شروع شد. طرفداران و اطرافیان دایی می‌گفتند چون پرسپولیس 3 بازی آسان در پیش داشت و حتماً 9 امتیاز می‌گرفت او را در این مقطع برکنار کردند که این 9 امتیار را نگیرد، وگرنه برداشتن او غیر ممکن بود. این یعنی درخشان «موظف» بود 9 امتیاز بگیرد! سه بازی‌ای که دو تایش را 1-2 برد و یکی را یک - یک مساوی کرد و 7 امتیاز از 9 امتیاز ممکن گرفت. در این فاصله هیچ اتفاقی که جای درخشان را محکم کند یا متزلزل، نیفتاد. گویی اصلاً این سه بازی مهم نبود! چرا؟ به خاطر همین جمعه، 11 مهر و جدالی که پرسپولیس با سپاهان دارد. سرنوشت درخشان از اول به این بازی گره خورد. پیشکسوتان مخالف و موافق وعده به این بازی دادند و منتقدان و هواداران هم همین‌طور، حتی در دل مدیران و اعضای هیأت‌مدیره هم این بازی یعنی کنکور لیاقت درخشان. همه می‌دانند سپاهان در فوتبال ایران نام بزرگی است.
همه خبر دارند آنها این فصل را با اقتدار شروع کردند و در ادامه کرانچار جایش را به فرکی داد. همه از قیمت و دارایی فنی سپاهان (بازیکنانش) خبر دارند. از آن طرف، سرخ‌ها در طول لیگ و حتی فصولی که قهرمان هم شده‌اند در این میدان (اصفهان و برابر سپاهان) فقط یک بار برنده شده‌اند و باز همه از جریان آخرین خاطره این تقابل و داستان غش و کارت به کارت خبر دارند! درخشان هم این‌ها را می‌داند؛ اینکه چند تا محروم داریم یا کی مصدوم است به همان اندازه به درد او قبل از بازی نمی‌خورد که بعد از بازی بخواهد از اشتباهات داوری مایه بگذارد! درخشان می‌داند همه منتظرند؛ مدیران کم‌صبری که با او موافق نبودند و تنها به چشم یک آلترناتیو برای دایی به او نگاه می‌کردند و هنوز هم می‌کنند. کسانی که او را اندازه این جایگاه نمی‌دانند. پیشکسوتانی که این صندلی را حق خود می‌دانند و منتظر باخت اول هستند و خلاصه یک لشکر مدعی! از آن طرف، دوستان و علاقه‌مندانش هم منتظرند تا او در این میدان، لیاقتش را ثابت و قراردادش را از موقت به قطعی تبدیل کند!
